Prawo do uznawania ludzi za świętych jest „zastrzeżone” dla Kościoła. Ale są ludzie (w tym postacie z legend), a nawet zwierzęta, które są uważane za świętych bez pozwolenia przywódców religijnych. Tym świętym często przypisuje się raczej oryginalne zdolności lub czyny, których dokonali za życia lub po śmierci.
Oto 10 najlepszych świętych, którzy nie zostali uznani przez żadną religię na świecie i najprawdopodobniej nigdy tego nie zrobią.
10. Jesus Malverde, patron handlarzy narkotyków
Jezus urodził się w 1870 roku w pobliżu miasta Culiacan w stanie Sinaloa i prowadził spokojne życie aż do śmierci rodziców. Potem wszystko się zmieniło. Malverde stał się złodziejem ekstraklasy, rodzajem meksykańskiego Robin Hooda. Okradał bogatych i dawał hojne prezenty swoim biednym współobywatelom. Za takie „wyczyny” władze pochwyciły Jezusa i rozstrzelały 3 maja 1909 roku.
Chociaż nie ma dowodów na to, że Jezus był zaangażowany w handel narkotykami, ma on wielu zwolenników wśród meksykańskich handlarzy narkotyków.
Podczas rozwoju meksykańskich karteli narkotykowych w latach 80. i 90. kult Malverde gwałtownie zyskał na popularności. Stowarzyszenie z „aniołem ubogich” pozwoliło niektórym kartelom narkotykowym stworzyć heroiczną otoczkę wokół ich przestępczej działalności.
Do tej pory wielu meksykańskich handlarzy narkotyków modli się do Malverde, mając nadzieję, że uratuje ich przed policją. Często odwiedzają jego kaplicę, która znajduje się w centrum Culiacan.
9. Juan Soldado, patron imigrantów
Kolejny nierozpoznany meksykański święty. Uważany jest za patrona ludzi, którzy nielegalnie przekraczają granicę między Stanami Zjednoczonymi a Meksykiem.
W 1938 roku w mieście Tijuana miała miejsce straszna zbrodnia. Ośmioletnia dziewczynka została zgwałcona i zabita. Mieszkańcy byli wściekli. Podejrzany - lub kozioł ofiarny - został szybko znaleziony, żołnierz Juan Castillo Morales.
Tłum zagroził, że go zlinczuje, a pospiesznie zebrany trybunał wojskowy wydał wyrok w ciągu zaledwie jednej nocy, nawet nie sprawdzając odcisków palców Juana na dowodach. Został skazany na śmierć przez pozasądową egzekucję ley de fugas - „udawaną ucieczkę”. To brutalny rytuał, podczas którego człowiek musiał biec do granicy w nadziei uniknięcia kuli w plecy. Zanim Juan mógł dotrzeć do amerykańskiej ziemi, został śmiertelnie ranny.
Kiedy mieszkańcy miasta próbowali zmyć krew Moralesa z ziemi, nie byli w stanie tego zrobić. Uznając to za cud, zbudowali kaplicę na grobie żołnierza. Teraz nielegalni imigranci, którzy zamierzają podróżować z Meksyku do Stanów Zjednoczonych, modlą się do Juana Soldado o udaną podróż.
8. Święty Ginfort, patron dzieci
Ta opowieść o jedynym zwierzęciu na liście nierozpoznanych świętych - chartu o imieniu Ginfort - sięga XIII wieku. Mówi się, że rycerz, który mieszkał w pobliżu Lyonu, poszedł na polowanie i opuścił Ginfort, by strzec swojego młodego syna. Pod nieobecność właściciela do pokoju wkradł się wąż z dzieckiem.Jednak Ginfort zaatakował gada i podarł go na kawałki, chociaż sam był wielokrotnie gryziony. Podczas gdy pies i wąż walczyli, odwrócili kołyskę i zostawili plamy krwi na podłodze.
Wracając i widząc charta z zakrwawioną paszczą, pan wpadł we wściekłość, decydując, że jego wierny pies rozerwał dziecko na strzępy. Wyciągnął miecz i zabił Ginfortha. Dopiero wtedy rodzina zobaczyła dziecko śpiące spokojnie pod odwróconą kołyską.
Zdając sobie sprawę, że niesłusznie oskarżył i zabił Ginforta, właściciel wziął ciało psa i włożył do studni, wypełniając je kamieniami na wierzchu. Posadził także drzewa obok prowizorycznego grobu, aby upamiętnić dzielnego psa.
A miejscowi chłopi, dowiedziawszy się, że Ginfort uratował dziecko, zaczęli odwiedzać jego grób i modlić się o zdrowie i dobre samopoczucie swoich dzieci. Pomimo tego, że Kościół katolicki nie tylko zniechęcał, ale wręcz zakazał kultu zwierząt, kult Ginfortha trwał do 1930 roku.
7. Miguel Angel Gaitan, cudowne dziecko
Mały argentyński Miguel zmarł na zapalenie opon mózgowych w 1966 roku, przed swoimi pierwszymi urodzinami. Jednak cuda z jego udziałem zaczęły się w 1973 roku. Gwałtowna burza zniszczyła ceglano-cementowy grobowiec, pod którym spoczywała trumna dziecka. W tym samym czasie szczątki Miguela były praktycznie nienaruszone.
Po kilku próbach zbudowania grobowca, który zawalił się następnego dnia, miejscowi postanowili zostawić trumnę na świeżym powietrzu. A potem wieko zaczęło znikać z trumny.
„Położyliśmy kamienie i ciężkie przedmioty na wieczku, ale każdego ranka odkrywaliśmy, że ich brakuje” - powiedziała matka Miguela. „W końcu zdecydowaliśmy, że Miguel nie chce być zamknięty, chciał, żeby go widziano”.
Chłopiec jest teraz w małej niebieskiej drewnianej trumnie ze szklaną pokrywą. Dzięki niej widać suchą i brązową twarz Miguela, a jego matka regularnie zmienia ubrania syna. Wierzący z całego świata przyjeżdżają, aby spojrzeć na cudowne dziecko, poprosić o błogosławieństwo i sukces w biznesie, a zostawić mu zabawki, modele samochodów i rowerów, pluszowe misie, pamiątki w kształcie serca lub z rysunkami aniołków.
6. Jewgienij Rodionow, wielki męczennik wojownik
Święty rosyjski, jeszcze nie uznany przez Kościół prawosławny, jest dla wielu przykładem odwagi i honoru. Podczas pierwszej kampanii czeczeńskiej spędził wraz z kilkoma kolegami długi czas w niewoli i doświadczył ciężkich tortur.
Przed egzekucją żołnierzy bojownicy zasugerowali Rodionowowi zdjęcie pektorału, wyrzeczenie się chrześcijaństwa i przejście na islam. W zamian obiecali utrzymać młodego człowieka przy życiu. Ale Eugene odmówił. Stał się popularnym bohaterem, męczennikiem za wiarę i nieoficjalnym świętym.
W Rosji napisano ponad 160 ikon Eugeniusza, a na cześć jego wyczynu ukazała się książka dla dzieci zatytułowana „Lay of the Soldier”.
5. Jose Tomas de Sousa Martins, patron ciężko chorych
W Lizbonie obok budynku Wydziału Lekarskiego znajduje się pomnik lekarza specjalizującego się w leczeniu gruźlicy. Jego pacjentami byli biedni mieszczanie. Życzliwa i troskliwa postawa dr José wobec pacjentów o niskich dochodach była przykładem etyki lekarskiej dla jego współpracowników.
Jednak ten, który sam walczył ze straszną chorobą, stał się jej ofiarą. Martins zmarł w 1897 roku. Jednak szacunek i miłość do „lekarza dla ubogich” wśród ludzi były tak wielkie, że przypisywano mu zdolności lecznicze nawet po śmierci. W pobliżu pomnika Martinsa znajduje się wiele marmurowych tabliczek z wdzięcznością za wyleczenie poważnych dolegliwości.
4. Teresa Urrea, uzdrowicielka
Ta kobieta, znana również jako Teresita i „Mała Święta Kabora”, była w stanie leczyć ludzi z rakiem, ślepotą, udarem i paraliżem. Luis Urrea, pisarz i pra-bratanek Teresy, opisał, jak uratowała młodego kowboja, który został kopnięty przez muła. Teresa podniosła garść ziemi i splunęła na nią, po czym wtarła „lekarstwo” w ranę mężczyzny, co doprowadziło do natychmiastowego zagojenia.
Po tym, jak plotki o niesamowitych zdolnościach Teresy rozeszły się po całym Meksyku, tysiące chorych ludzi zaczęły gromadzić się na ranczo, na którym mieszkała.
Teresa głosiła sprawiedliwość dla wszystkich ludzi, a okrzyk „Viva la Santa de Cabora” stał się okrzykiem bojowym kilku plemion indiańskich, które zbuntowały się przeciwko polityce agrarnej dyktatora Porfirio Diaza.
W 1910 roku Diaz wyrzucił Teresę z kraju, nazywając ją „najniebezpieczniejszą dziewczyną w Meksyku”.
Trafiła do Stanów Zjednoczonych, gdzie nadal leczyła ludzi i pozostała osobą aktywną politycznie. Uzdrowiciel wezwał do zniesienia wszelkich praw i praktyk społecznych, które prowadzą do nierówności „ze względu na płeć, rasę, narodowość lub klasę”. Teresita zmarła w 1906 roku na gruźlicę w wieku 33 lat.
3. Antonio „Gauchito” Gil, święty ludowy
Kolejny „Robin Hood” w rankingu najbardziej czczonych nieoficjalnych świętych. Legenda głosi, że Gauchito (tłumaczony jako „Cowboy”) był argentyńskim rolnikiem, który wyruszył na wojnę z Paragwajem. Potem wrócił do domu, ale wybuchła wojna domowa i Antonio został ponownie wysłany do wojska. Nie chcąc walczyć, zdezerterował i zaczął „rabować bogatych i dawać dary biednym”.
Oczywiście rząd nie lubił działań Hilla. Zaczęli na niego polować i ostatecznie go złapali. Przed śmiercią Antonio powiedział jednemu ze swoich katów, że jeśli dojdzie do egzekucji, jego syn zachoruje. Po powrocie do domu policjant odkrył, że jego dziecko rzeczywiście jest chore. Jedynie modlitwa skierowana do Gauchito była w stanie uleczyć chłopca.
Tak narodziła się legenda o Saint Gauchito Gil. Do tej pory w Argentynie wiele osób prosi go o ochronę i pomoc.
2. Święta Sara, patronka katolików
Pierwsza historyczna wzmianka o Sary znajduje się w tekście „Legenda Najświętszej Marii Panny”, napisanym w 1521 roku przez Vincenta Philippona. W tej wersji legendy Sarah żyła i podróżowała po francuskim Camargue, zaspokajając potrzeby małej wspólnoty chrześcijańskiej. Wydaje się, że żebractwo Sary dało wczesnym pisarzom dobry powód, by uczynić ją Cyganką. Jednak jego dokładne pochodzenie nie jest znane.
Według innej legendy Sara była sługą Mary Salome i Marii rzekomo. Pewnego dnia trzy kobiety podróżowały drogą morską i zostały złapane przez gwałtowną burzę. Następnie Sara skierowała statek właściwym kursem na brzeg, prowadzony przez gwiazdy.
Wreszcie trzecia legenda mówi, że Sara była głową plemienia cygańskiego, które żyło nad brzegiem Rodanu. Kobieta miała wizje pomagania świętym, którzy byli obecni w chwili śmierci Jezusa. Sara zobaczyła, że ich łódź nie może wylądować, ponieważ morze było zbyt wzburzone. Następnie Sara rzuciła swoją sukienkę na fale i używając jej jako tratwy, popłynęła do świętych. Pomogła im dostać się na ląd i została pierwszą chrześcijanką wśród Cyganów.
1. Santa Muerte, Święta Śmierć
Jest mało prawdopodobne, aby to bóstwo, uosabiające śmierć, zostało rozpoznane przez żadną religię. Jednak Santa Muerte ma około 12 milionów fanów w Meksyku i Stanach Zjednoczonych. Zasadniczo do Świętej Śmierci modlą się przestępcy, samotne matki i dzieci ulicy, narkomani i bezrobotni.
Zwolennicy Santa Muerte mówią, że zalety tego bóstwa polegają na jego bezstronnej postawie (wszyscy są równi przed śmiercią), a także w rzekomej zdolności dostarczania tego, czego chcesz w zamian za proste ofiary - papierosy i kwiaty.